The Perks of Being a Wallflower (2012) วัยป่วนหัวใจปึ้ก

นักแสดง

Logan Lerman / โลแกน เลอร์แมน

Emma Watson

Kate Walsh เคท วอลช์

ผู้กำกับ Stephen Chbosky
รีวิวหนัง The Perks of Being a Wallflower (2012) วัยป่วนหัวใจปึ้ก

เราไม่มีที่สิ้นสุด
สวัสดีอีกครั้งจากความมืดมิด เตรียมพร้อมที่จะดื่มด่ำ เมื่อคืนนี้ ฉันได้เข้าร่วมการฉายภาพยนตร์ที่มีการถาม-ตอบที่น่าสนใจกับสตีเฟน ชบอสกี นักเขียนบทและผู้กำกับ ซึ่งทำให้ฉันนึกถึงว่าภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นมาอย่างดีสามารถเป็นส่วนตัว สนิทสนม สังเกตการณ์ และเฉียบคมได้เพียงใด บทภาพยนตร์ที่เขียนขึ้นอย่างดีนั้นสดชื่นมาก และบทภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมก็สามารถน่าตื่นตาตื่นใจได้อย่างแท้จริง คุณชบอสกีก้าวไปอีกขั้นด้วยการกำกับบทภาพยนตร์ของเขาเองโดยอิงจากนวนิยายของเขาเอง และเขาทำให้ฉันตะลึงและหลงใหล

ความนิยมของนวนิยายเรื่องนี้มักจะทำให้แฟน ๆ ผิดหวังกับเวอร์ชันภาพยนตร์ แต่คราวนี้ไม่ใช่ คุณชบอสกียังคงยึดมั่นในจิตวิญญาณแม้ว่าจะต้องแก้ไขเพื่อความต่อเนื่องและความกระชับ ตัวละครหลักๆ มีชีวิตขึ้นมาได้ด้วยความพยายามของนักแสดงรุ่นเยาว์สี่คน ได้แก่ โลแกน เลอร์แมน (เพอร์ซีย์ แจ็กสัน, สามทหารเสือ) รับบทชาร์ลี เอ็มมา วัตสัน (ภาพยนตร์แฮรี่ พอตเตอร์) รับบทแซม เอซรา มิลเลอร์  รับบทแพทริก และเม วิทแมน (Arrested Development) รับบทแมรี่ เอลิซาเบธ

หากคุณเคยอ่านหนังสือเรื่องนี้แล้ว คุณจะรู้เรื่องราว … คุณรู้จักตัวละคร … คุณรู้จักธีม หากคุณยังไม่ได้อ่านหนังสือ ฉันจะไม่เปิดเผยอะไรเลย ความยอดเยี่ยมจะรับรู้ได้ก็ต่อเมื่อคุณรู้จักตัวละครเหล่านี้และค่อยๆ เปิดเผยเรื่องราวของพวกเขา สิ่งที่เราค้นพบก็คือ ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไหร่ เราก็จำตัวละครเหล่านี้ได้ตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย เรารู้จักชาร์ลีผู้เก็บตัว ช่างสังเกต และต้องการระบบสนับสนุนอย่างยิ่ง เราคงรู้จักแซมผู้ขาดความสนใจและขาดความนับถือตนเอง ซึ่งเป็นแบบอย่างของ “เรายอมรับความรักที่เราคิดว่าเราสมควรได้รับ” และเราทุกคนรู้จักแพทริก … คนที่แสดงความเจ็บปวดของเขาออกมาอย่างเปิดเผยเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับสาธารณชน สิ่งที่ชโบสกีทำคือการฉายแสงไปที่ตัวละครเหล่านี้เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะเห็นพวกเขาจริงๆ ในครั้งนี้

ธีมต่างๆ ทำให้ฉันนึกถึงภาพยนตร์ของจอห์น ฮิวจ์ที่มืดหม่นกว่าเล็กน้อย (นั่นเป็นคำชม) นอกจากนี้ยังมีภาพยนตร์ดีๆ อีกสองเรื่องคือ Stand By Me และ Almost Famous ช่วงวัยของนักเขียนจะกำหนดความลึกซึ้งที่งานของเขาหรือเธอจะไปถึงเมื่อโตขึ้น ยอมรับว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอัตชีวประวัติโดยพื้นฐาน ดังนั้นเมื่อคุณชโบสกีพูดว่ามันเป็นเรื่องราวส่วนตัว เราก็เริ่มเข้าใจรากฐานของสไตล์การเขียนอันน่าทึ่งของเขา

“ยินดีต้อนรับสู่เกาะของเล่นที่ไม่เข้าพวก” เมื่อพูดประโยคนี้ เราจะรู้ว่าเด็กนักเรียนมัธยมปลายส่วนใหญ่เคยคิดเหมือนกันในบางครั้ง ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวดและยากลำบาก และดังที่นายชบอสกีกล่าวไว้ เราควรสนับสนุนให้เด็กๆ ต่อสู้ฝ่าฟันช่วงเวลานี้และก้าวไปสู่ช่วงต่อไป … จากนั้นจึงจะสามารถค้นพบตัวตนที่แท้จริงของตนเองได้ เห็นได้ชัดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างผลกระทบอย่างมากต่อฉัน ปฏิกิริยาที่ฉันชอบที่สุดต่อภาพยนตร์เรื่องหนึ่งคือความคิดที่ลึกซึ้ง และเรื่องนี้ก็ทำให้เกิดสิ่งนี้ขึ้นเป็นระลอก การตัดสินใจฉายภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยเรท PG-13 ถือเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด ไม่มีการใช้คำหยาบคายหรือภาพเปลือยมากเกินไปเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากสิ่งที่สำคัญจริงๆ … ตัวละคร ฉันนึกไม่ออกว่าจะมีคำชมใดที่ดีไปกว่าการยกตัวอย่างพวกเขาว่าเป็นต้นเหตุของการพูดคุยภายในใจของฉันเกี่ยวกับภาพยนตร์ของพวกเขา ฉันหวังว่าคุณจะมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน