Cha Tae-hyun ชาแทฮยอน
ประวัติ Cha Tae-hyun ชาแทฮยอน

Cha Tae-hyun ชาแทฮยอน เป็นทั้งนักแสดง และนักร้องชาวเกาหลี โดยมีผลงานสร้างชื่อได้แก่ภาพยนตร์เรื่อง ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม นอกจากนี้ ภาพยนตร์ที่เขาแสดงนำในฉบับภาษาไทย มักใช้คำว่า “นายเจี๋ยมเจี้ยม” มาใช้ประกอบการตั้งชื่อภาพยนตร์ ชา แท-ฮย็อน มีผลงานภาพยนตร์ครั้งแรกใน Hallelujah ในปี ค.ศ.1997 แม้ว่าเขาจะเป็นนักร้องในปีค.ศ. 2001 แต่ในหลายๆประเทศต่างรู้จักเขาในฐานะผู้รับบทเป็นตัวเอกในภาพยนตร์เรื่อง ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม ที่แสดงคู่กันกับ จวน จีฮุน เสียมากกว่า ถึงกระนั้น เขาก็ยังมีผลงานการแสดงที่หลากหลาย ตั้งแต่ Papa (1996) และถ่ายโฆษณาให้กับเกม Mario Kart DS ที่จัดวางจำหน่ายในเกาหลีใต้ นอกจากนี้เขายังเป็นเพื่อนสนิทของ คิม จองกุ๊ก และฮอง ยูงมิน
อ่านรีวิวก่อน ดูหนัง
ผลงานภาพยนตร์
Highway Star (2007) ปฏิบัติการฮาล่าฝัน ของนายเจี๋ยมเจี้ยม

ความฝันสูงสุดของบง ดัล-โฮ คือการเป็น ร็อ คสตาร์ชื่อดัง เพื่อหาเลี้ยงชีพในเมืองเล็กๆ ในชนบท วงดนตรี เฮฟวีเมทัล ของดัล-โฮ ถูกบังคับให้เล่นทร็อต ( เพลงคันทรีคล้ายๆ กับเอ็งกะหรือเรียกอีกอย่างว่าปปงจัก ) ในไนท์คลับห่วยๆ วันหนึ่ง จางจุน ผู้บริหารบริษัทแผ่นเสียงทรุดโทรมแห่งหนึ่งมองเห็นศักยภาพในตัวนักร้องที่ดูเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลยคนนี้ และสัญญาว่าจะทำให้เขาเป็นดารา แต่ดัล-โฮรู้ตัวช้าเกินไปว่าเขาถูกหลอกให้เซ็นสัญญากับค่ายเพลงที่เชี่ยวชาญด้านเพลงทร็อต จางเชื่อว่าความสามารถของดัลโฮในฐานะนักร้องทร็อตคือการสะท้อนอารมณ์ความรู้สึกดราม่าของชาวเกาหลีวัยกลางคน ( กลุ่ม เป้าหมายของแนวเพลงนี้ ) แต่ดัลโฮยังคงเชื่ออย่างต่อเนื่องว่าเพลงทร็อต เครื่องแต่งกายและทรงผมที่หรูหรา รวมถึงการเคลื่อนไหวบนเวทีที่เกินจริงที่เกี่ยวข้องกับเพลงดังกล่าวเป็นเพลงที่ล้าสมัยและซ้ำซาก ในการร้องเพลงครั้งแรกทางโทรทัศน์ในฐานะนักร้องแนวทร็อต ดัลโฮจึงสวมหน้ากากเพื่อความอับอาย อย่างไรก็ตาม กลยุทธ์ที่แปลกประหลาดนี้ได้ผล เสียงของเขาดังกระหึ่มไปทั่วประเทศ และยอดขายอัลบั้มของเขาก็ไต่ชาร์ตเพลง ใบหน้าที่สวมหน้ากากลึกลับของเขายิ่งทำให้สาธารณชนอยากรู้เกี่ยวกับดาราคนใหม่คนนี้มากขึ้น ทำให้เขาได้รับความนิยมเป็นสองเท่า ในขณะที่จางยังคงฝึกฝนเขาต่อไป ดัลโฮก็เริ่มมองเห็นความงามของทรอตทีละน้อยด้วยความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมงานของเขา โดยเฉพาะชาซอยอน นักร้องทรอตที่มีเสน่ห์ซึ่งมีความหลงใหลในดนตรีอย่างแรงกล้าแต่มีพรสวรรค์เพียงเล็กน้อย ดัลโฮตระหนักว่าสิ่งที่สำคัญไม่ใช่ว่าเขาเลือกแนวเพลงใด แต่อยู่ที่ว่าเขาร้องเพลงด้วยใจจริงหรือไม่ แต่เขาก็ต้องเผชิญกับวิกฤตอัตลักษณ์โดยสงสัยว่าเขาจะยังคงเป็นดาราได้หรือไม่หากไม่สวมหน้ากาก