Fallen Leaves (2023) โรงหนัง คนเหงา เรา 2 คน

นักแสดง

Alma Pöysti / อัลมา ปอยส์ตี

Jussi Vatanen / จัสซี่ วะตะเน็น

ผู้กำกับ อากิ เคาริสมากิ

รีวิวหนัง Fallen Leaves (2023) โรงหนัง คนเหงา เรา 2 คน

norbert-plan

⭐ 8/10

ภาพยนตร์เรื่องนี้เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เกิดจากตัวละครมนุษย์ที่ดิ้นรนหาเลี้ยงชีพในแบบฉบับของตนเอง เธอเป็นแคชเชียร์ที่ต้องย้ายงานไปเรื่อยๆ เธอมีอพาร์ตเมนต์เป็นของตัวเอง ส่วนเขาเป็นกรรมกรที่ทำงานในโรงงานแต่ดื่มเหล้า และเขาก็ไปทำงานไปเรื่อยๆ ทั้งคู่ได้พบกัน ทั้งคู่ต่างอยู่ตามลำพัง พวกเขาต่างก็ดึงดูดซึ่งกันและกัน ผู้หญิงพบกับผู้ชาย ผู้ชายพบกับผู้หญิง ทั้งคู่ต่างก็ขี้อาย แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ยังมีเรื่องให้ต้องคิดมากมาย Aki Kaurismäki ถ่ายทอดเรื่องราวของคู่รักคู่นี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ Aki Kaurismäki แทรกการอ้างอิงในภาพยนตร์ของเขา (เช่น Jean-Luc Godard, George A. Romero) ผลลัพธ์ที่ได้คือภาพยนตร์สั้น และยิ่งดีขึ้นไปอีก ไม่มีฉากที่ไม่จำเป็น ไม่มีดนตรีประกอบที่เกินจริง Aki Kaurismäki สร้างเรื่องราวความรักระหว่างตัวละครโดยไม่เร่งรีบเกินไป เป็นภาพยนตร์ที่สร้างความซาบซึ้งใจ

kpilipyuk

⭐ 8/10

ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อเขียนบทวิจารณ์ฉบับเต็ม แต่เพียงเพื่อแบ่งปันข้อสังเกตหนึ่งประการ ฟินแลนด์ในภาพนั้นไม่ใช่ของจริงและไม่ใช่ฟินแลนด์ในอดีต แม้จะมีโบราณวัตถุจากยุค 70 และ 40 ก็ตาม มันเป็นฟินแลนด์ของชนชั้นกรรมาชีพ ซึ่งเป็นการพาดพิงถึงสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดขึ้นและอาจกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง สีสัน แฟชั่น จังหวะ และคุณภาพบางอย่างของงานโพสต์โปรดักชั่นของภาพยนตร์นั้นถูกสร้างมาเพื่อให้ดูเหมือนภาพยนตร์โซเวียตในสมัยก่อนโดยตั้งใจ (บางทีนะ) ฉันเติบโตในสหภาพโซเวียต ดังนั้นจึงเข้าใจได้ทันทีว่าสุนทรียศาสตร์ รวมถึงความเป็นจริงของเขตชานเมืองที่ตกต่ำ การติดสุราที่แพร่หลาย และความเป็นจริงที่เลวร้ายที่สุดของชนชั้นกรรมาชีพ ซึ่งผู้คนไม่ได้รับสถานที่สำหรับการพัฒนาหรือได้รับการปกป้องในทางใดทางหนึ่ง สงครามในยูเครนก็เป็นหนึ่งในตัวแสดงของภาพยนตร์เรื่องนี้เช่นกัน สงครามปรากฏให้เห็นตั้งแต่ฉากเปิดและเปิดอยู่ บางคนฟัง บางคนปิดช่อง แต่สงครามก็ย้อนกลับมาเพื่อโต้ตอบกับตัวละครอยู่ตลอดเวลา

ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจเป็นการวิจารณ์ความเป็นจริงที่รัสเซียในยุคปัจจุบันเป็นตัวแทน ที่น่าสนใจคือตัวละครชายหลักมีความคิดเพ้อฝันถึงการอยากเป็นบางอย่างที่ตัวเองไม่ได้เป็นอยู่หลายครั้ง (เพื่อนของโฮลาปาอยากเป็นเด็กหรือนักร้องซูเปอร์สตาร์ที่เซ็นสัญญาใหญ่ หรือโฮลาปาเองก็อ้างว่าเขาสามารถเป็น “ผู้ชายเจ๋งๆ” ได้อย่างง่ายดายหากเขาต้องการ) แน่นอนว่ามันเกี่ยวกับพวกเราทุกคน และความหวังที่เพ้อฝันเป็นส่วนหนึ่งของสภาพมนุษย์ แต่สิ่งเหล่านี้กลับกลายเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เป็นหนทางหลีกหนีที่สิ้นหวังในโลกที่ผู้คนใช้ชีวิตอย่างยากจนและแทบไม่มีหนทางในการเติมเต็มตัวเอง แน่นอนว่ายังมีฉากที่อันเซมาที่โรงพยาบาลเพื่ออ่านหนังสือให้โฮลาปาฟังและนั่งลงบนเก้าอี้ที่ทาสีฟ้าและเหลือง แต่นั่นอาจจะเกินจริงไปสักหน่อยถ้าคิดว่านี่อาจสื่อถึงการต่อสู้ของยูเครนเพื่อนำสิ่งที่โฮลาปาเป็นตัวแทนออกมาจากความมืดมิดและเข้าสู่โลกแห่งความหวัง โดยรวมแล้วเป็นภาพยนตร์ฟีลกู้ดที่น่ารักและคลาสสิกแบบเคาริสมากิ

ferguson

⭐ 8/10

สวัสดีจากความมืดอีกครั้ง ฟินแลนด์มักถูกจัดให้เป็นประเทศที่มีผู้คนมีความสุขที่สุด และผลงานล่าสุดจากนักเขียนและผู้กำกับ Aki Kaurismaki (ผู้ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์จากเรื่อง THE MAN WITHOUT A PAST ในปี 2002) มาถึงเพื่อให้แน่ใจว่าเราจะไม่เชื่อเรื่องนี้อีกต่อไป ไม่ใช่ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เศร้าจนน่าหดหู่ แต่เน้นไปที่ความเหงา … โดยเฉพาะความเหงาของตัวละครหลักทั้งสอง ตัวเอกทั้งสองคนคือ Alma Poysti รับบทเป็น Ansa และ Jussi Vatanen รับบทเป็น Holappa ไทม์ไลน์ของความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นประมาณนี้: พวกเขาสังเกตเห็นกันในคืนคาราโอเกะที่โรงเตี๊ยมในท้องถิ่น แต่พวกเขาไม่ได้พูดคุยกัน พวกเขาเดินสวนกันที่ป้ายรถเมล์ โดยไม่พูดคุยกันอีกเช่นกัน เมื่อพวกเขาได้พบกันในที่สุด พวกเขาก็ไปดื่มกาแฟและดูหนัง (หนังซอมบี้ของ Jim Jarmusch เรื่อง THE DEAD DON’T DIE) จากนั้นเขาก็ทำเบอร์โทรศัพท์ของเธอหาย พวกเขาเกือบจะพบกันสองสามครั้งนอกโรงหนัง (ซึ่งมีโปสเตอร์ของบาร์โดต์ติดไว้) แต่กลับพลาดกันเพียงเล็กน้อย เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง พวกเขาแยกทางกันเพราะ “ข้อตกลงที่ไม่อาจตกลงกันได้” เธอรับสุนัขจรจัดตัวหนึ่งมาเลี้ยง เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง พวกเขาก็ไม่ได้พูดคุยกัน

บางคนอาจมองว่าการดำเนินเรื่องแบบนี้น่าเบื่อ แต่ด้วยผู้กำกับภาพยนตร์ Kaurismaki ที่คุมบังเหียน การอธิบายที่ดีกว่านี้จึงดูตลก Ansa มักจะมีท่าทางเศร้าหมองอย่างเชี่ยวชาญตลอดเวลา ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือเมื่อเธอแสดงท่าทีหวังดีเล็กน้อยเมื่อเธอเห็น Holappa ในทางกลับกัน เขาใช้เวลาเกือบทุกวันและตอนเย็นไปกับการดื่มจากแก้ว ขวด หรือกระติกน้ำ … นิสัยที่ทำให้เขาต้องเสียงานหลายอย่าง เหตุผลแบบวนไปวนมาของเขาอธิบายว่า “ฉันซึมเศร้าเพราะฉันดื่ม และฉันดื่มเพราะฉันซึมเศร้า” นอกจากนี้ ยังมีรายงานเกี่ยวกับการรุกรานยูเครนของรัสเซียทุกครั้งที่ Ansa เปิดวิทยุในครัวของเธอ Ansa มีเพื่อนชื่อ Tanya (Alina Tomnikov) และ Holappa มีเพื่อนชื่อ Huotari (Janne Hyytiainen) เขาหลงใหลในตัวเธอ และเธอก็ชื่นชมเสียงร้องของเขา แต่กลับมองว่าเขาแก่เกินไปที่จะคบหาดูใจกับเธอ ตัวละครทั้งสองนี้สามารถขยายความได้ แต่ Kaurismaki เล่าเรื่องได้อย่างมีประสิทธิภาพมากจนทำให้หนังเรื่องนี้ใช้เวลาเพียง 80 นาทีเท่านั้น

ภาพนิ่งและบทสนทนาที่ไม่มีคำพูดทำให้หนังเรื่องนี้ดูน่าเบื่อมาก โดยแต่ละฉากมีจุดประสงค์ที่ชัดเจนซึ่งเราเข้าใจดี ส่วนตัวแล้ว ฉันไม่ค่อยมีความหวังมากเท่ากับการดู Ansa ซื้อจานและช้อนส้อมที่ตรงกัน หนังเรื่องนี้เรียบง่ายและเงียบสงบ แต่ตัวละครที่ดูจริงจังกลับดูสมจริงและพัฒนาขึ้นอย่างเต็มที่แม้จะมีบทพูดเพียงเล็กน้อย แน่นอนว่ามีข้อความเกี่ยวกับโรคพิษสุราเรื้อรังและแรงภายนอกที่ส่งผลกระทบได้ แต่หนังเรื่องนี้ยังคงยึดตามความหวังของ Ansa สำหรับวันที่ดีขึ้น หนังของ Kaurismaki ได้รับรางวัล Jury Prize ที่เมืองคานส์ และเป็นหนังที่ฟินแลนด์ส่งเข้าประกวดในสาขาภาพยนตร์นานาชาติยอดเยี่ยม สำหรับผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์แนวโรแมนติก นี่คืออัญมณี … และสำหรับผู้ที่สงสัยว่าฟินแลนด์เป็นประเทศที่ “มีความสุขที่สุด” จริงหรือไม่ ตอนนี้คุณมีเอกสารประกอบที่รองรับแล้ว