รีวิวหนัง Target (2023) ทาร์เก็ต เป้าเชือด

รีวิวหนัง Target (2023) ทาร์เก็ต เป้าเชือด เป็นภาพยนตร์ระทึกขวัญอาชญากรรมสัญชาติเกาหลีใต้ที่หยิบยกเอา ภัยใกล้ตัวในยุคดิจิทัล มาขยี้จนกลายเป็นความหวาดผวาที่สมจริงเกินกว่าจะมองข้าม หนังเรื่องนี้ไม่ได้พึ่งพาผีหรือสิ่งลี้ลับ แต่ใช้ความ “น่ากลัวแบบชีวิตจริง” ที่สามารถเกิดขึ้นกับใครก็ได้ที่ใช้แพลตฟอร์มซื้อขายของมือสองออนไลน์ นี่คือผลงานที่ตอกย้ำความสามารถของ ชินฮเยซอน ในบทบาทที่ทำให้ผู้ชมต้องนั่งลุ้นจนก้นไม่ติดเบาะ

เนื้อเรื่อง: จากการถูก “โกง” สู่การเป็น “เหยื่อ”

แก่นของ Target เริ่มต้นจากสถานการณ์ที่หลายคนคุ้นเคย: การซื้อของมือสองออนไลน์ ตัวเอกของเรื่องคือ ซูฮยอน (ชินฮเยซอน) หญิงสาววัยทำงานธรรมดา ๆ ที่พยายามประหยัดค่าใช้จ่ายด้วยการซื้อเครื่องซักผ้ามือสอง แต่กลับโดนโกงเมื่อได้รับของที่ใช้การไม่ได้ ความไม่ยอมแพ้และต้องการประจานผู้ขายที่เป็นมิจฉาชีพ เพื่อเตือนภัยคนอื่น นำพาเธอไปสู่หายนะที่แท้จริง

สิ่งที่ทำให้เนื้อเรื่องของ Target น่าสนใจและแตกต่างจากหนังสืบสวนทั่วไปคือ การยกระดับของความอันตราย จาก “การโกงเงิน” ไปสู่ “การคุกคามทางชีวิต” อย่างรวดเร็ว ผู้ขายรายนี้ไม่ได้เป็นแค่มิจฉาชีพธรรมดา แต่เป็น ฆาตกรต่อเนื่องที่มีอาการทางจิต และใช้ข้อมูลส่วนตัวที่เขาได้มาจากการซื้อขายออนไลน์มาคุกคามซูฮยอนอย่างเป็นระบบ หนังพาผู้ชมไปสัมผัสกับความรู้สึกของเหยื่อที่ถูก รุกล้ำพื้นที่ส่วนตัว อย่างช้า ๆ แต่หนักหน่วง ตั้งแต่การถูกโทรป่วน การส่งอาหารที่ไม่ได้สั่ง ไปจนถึงการบุกรุกบ้าน

Target ทำหน้าที่ได้ดีในการ สะท้อนปัญหาทางสังคม สองด้าน:

1. ความน่ากลัวของโลกออนไลน์: หนังเตือนให้เห็นว่า ข้อมูลส่วนตัวของเราถูกเข้าถึงและใช้เพื่อทำร้ายเราได้ง่ายแค่ไหน
2. ความไร้อำนาจของเหยื่อต่อระบบ: การที่ซูฮยอนต้องดิ้นรนขอความช่วยเหลือจากตำรวจที่มองว่าคดีของเธอเป็นเพียง “เรื่องเล็กน้อย” หรือ “การป่วนทางออนไลน์” สะท้อนถึงความเหลื่อมล้ำในการจัดการกับภัยคุกคามรูปแบบใหม่ ซึ่งเพิ่มดีกรีความน่าหงุดหงิดและเอาใจช่วยตัวละครหลักมากขึ้นไปอีก

จังหวะการเล่าเรื่องนั้น ผ่อนหนักผ่อนเบา ได้ดีมาก มีช่วงที่ตึงเครียดจนเกือบจะหายใจไม่ออก สลับกับการแสดงออกถึงความสิ้นหวังของซูฮยอนที่เริ่มหมดแรงและโดดเดี่ยว ฉากไคลแม็กซ์ถูกออกแบบมาอย่าง ตื่นเต้นและโหดร้าย ตามแบบฉบับหนังทริลเลอร์เกาหลี ทำให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนได้ไปวิ่งมาราธอนกับตัวละครหลักจริง ๆ

ภาพ: บรรยากาศมืดหม่นและมุมกล้องชวนอึดอัด

งานภาพของ Target ถูกสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อ เสริมสร้างความรู้สึกตึงเครียดและหวาดระแวง อย่างชัดเจน

• โทนภาพและสี: หนังใช้โทนสีที่ มืดหม่น เย็นชา และเป็นสีเทา ส่วนใหญ่ เพื่อสื่อถึงบรรยากาศของอาชญากรรมในเมืองใหญ่และความโดดเดี่ยวของตัวละคร การใช้แสงเงาในฉากกลางคืน หรือในอพาร์ตเมนต์ของซูฮยอนที่มืดมิด เป็นการ เน้นย้ำความรู้สึกถูกคุกคาม ว่าภัยร้ายสามารถซุ่มซ่อนอยู่ในมุมมืดของชีวิตประจำวันได้เสมอ
• มุมกล้อง (Cinematography): ผู้กำกับใช้เทคนิคที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนเป็น “ผู้สังเกตการณ์ที่มองไม่เห็น” หรือ “ผู้ถูกสะกดรอยตาม” ผ่านมุมกล้องแบบ Point-of-View (POV) จากด้านหลังของฆาตกร หรือมุมที่ดูเหมือนกล้องวงจรปิด ซึ่งสร้างความรู้สึก ไม่ปลอดภัยและอึดอัด อย่างยิ่ง นอกจากนี้ ในฉากแอ็กชันหรือการไล่ล่า การตัดต่อที่รวดเร็ว (แม้จะมีบางจังหวะที่อาจเร็วเกินไป) ก็ช่วยเพิ่มความตื่นเต้นเร้าใจได้ดี
• โปรดักชันดีไซน์: การออกแบบห้องพักของซูฮยอนให้ดูเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่กำลังถูกทำลายทีละน้อย (เช่น ความเสียหายจากฆาตกร หรือข้าวของที่เกะกะเพราะความเครียด) ช่วยสะท้อนให้เห็นถึง การพังทลายของชีวิตประจำวัน ที่เกิดจากภัยคุกคามได้อย่างชัดเจน งานภาพของ Target ประสบความสำเร็จในการแปลง “ภัยคุกคามทางจิตใจ” ให้กลายเป็น “ความรู้สึกทางสายตา” ที่ทำให้ผู้ชมต้องเกร็งและจิกเบาะตามตัวละคร

การแสดง: ชินฮเยซอน กับบทบาทที่น่าจดจำที่สุด

หัวใจสำคัญที่ทำให้ Target ทรงพลังคือ การแสดงอันยอดเยี่ยมของ ชินฮเยซอน (Shin Hye-sun) ซึ่งแบกรับอารมณ์ของเรื่องราวไว้แทบจะทั้งหมด การแสดงของเธอในบทบาท ซูฮยอน เป็นการแสดงที่ละเอียดอ่อนและน่าเชื่อถือในทุกช่วงอารมณ์

• การถ่ายทอดอารมณ์ที่หลากหลาย: ชินฮเยซอนแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวละครอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ตั้งแต่ ความหงุดหงิด จากการถูกโกง ไปสู่ ความโกรธ ที่ต้องการเอาคืน ตามมาด้วย ความหวาดระแวง เมื่อภัยคุกคามเริ่มเข้ามาใกล้ตัว และสุดท้ายคือ ความสิ้นหวัง ที่แปรเปลี่ยนเป็น ความกล้าที่จะต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด การที่เธอสามารถสื่อสารความรู้สึกโดดเดี่ยวและถูกทอดทิ้งออกมาทางสายตาและท่าทางได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้ผู้ชมสามารถ เชื่อมโยงและเห็นใจ ตัวละครนี้ได้ในทันที
• ความสมจริงของตัวละคร: ซูฮยอนไม่ใช่ “เหยื่อที่อ่อนแอ” เธอเป็นหญิงสาวที่เข้มแข็งและกล้าเผชิญหน้ากับปัญหา แต่การแสดงของชินฮเยซอนทำให้เห็นว่า แม้แต่คนที่เข้มแข็งที่สุดก็สามารถถูกความหวาดกลัวทำลายได้ การแสดงปฏิกิริยาต่อสถานการณ์ที่เกินจริงของเธอนั้นอยู่ในขอบเขตของ ความเป็นมนุษย์ที่สมจริง ทำให้ความหวาดกลัวที่ถ่ายทอดออกมานั้นน่ากลัวยิ่งกว่าฉากเลือดสาดใด ๆ
• นักแสดงสมทบ: นักแสดงสมทบในบทตำรวจที่รับผิดชอบคดีก็ทำได้ดีในการสร้าง ความตึงเครียด และ ความน่าหงุดหงิด ให้กับตัวเรื่อง พวกเขาทำหน้าที่เป็นตัวแทนของ ระบบที่ไม่เข้าใจภัยคุกคามใหม่ ซึ่งช่วยเพิ่มความรู้สึกโดดเดี่ยวให้กับซูฮยอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การแสดงของชินฮเยซอนใน Target คือ จุดแข็งที่ใหญ่ที่สุด ของภาพยนตร์เรื่องนี้ และเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ผู้ชมต้องคอยลุ้นและเอาใจช่วยตัวละครของเธอตั้งแต่ต้นจนจบ

สรุป: บทเรียนระทึกขวัญที่ทำให้เราต้องระวังหลัง

Target (ทาร์เก็ต เป้าเชือด) คือภาพยนตร์ระทึกขวัญอาชญากรรมเกาหลีที่ สนุก ตื่นเต้น และสมจริง อย่างน่าขนลุก มันไม่ใช่แค่เรื่องราวการไล่ล่าฆาตกร แต่เป็น กระจกสะท้อนสังคม ที่เตือนเราทุกคนที่ใช้ชีวิตบนโลกออนไลน์ให้ตระหนักถึงความปลอดภัยของข้อมูลส่วนตัว ด้วยเนื้อเรื่องที่สร้างจากภัยใกล้ตัว งานภาพที่ตึงเครียด และการแสดงระดับมาสเตอร์พีซของชินฮเยซอน ทำให้หนังเรื่องนี้เป็น ข้อเตือนใจที่สำคัญ และเป็นประสบการณ์การรับชมที่ทำให้คุณต้อง ปิดมือถือและเช็กกลอนประตู หลังดูจบอย่างแน่นอน รับชมหนังเรื่อง Target (2023) ทาร์เก็ต เป้าเชือด  ได้ที่ movie24hd